တစျခါက ဓာတျခှဲခနျးထဲမှာ မြောကျ ၅ ကောငျထညျ့ပွီး သုတသေီတှဟော စမျးသပျခကြျ တစျခု လုပျတယျ။ ဓာတျခှဲခနျး အလယျမှာ လှခေါးတစျခု ထောငျထားတယျ။ လှခေါးအပေါျမှာ ငှကျပြောသီး တစျဖီး ရှိတယျ။ ငှကျပြောသီးကို တှေ့တဲ့ မြောကျတစျကောငျက ငှကျပြောသီး ယူဖို့ လှခေါးပေါျတကျလိုကျတဲ့အခါ ကနြျ လေးကောငျကို သုတသေီတှကေ ရအေေးနဲ့ လှမျးပကျတယျ။သိပျမကွာခငျမှာ မြောကျတှေ ဘာဖွစျလာသလဲဆိုတော့ သူတို့ထဲက တစျကောငျကောငျ လှခေါး တကျဖို့လုပျပွီ ဆိုတာနဲ့ တကျတဲ့ကောငျကို မဟားဒယား ဝိုငျးဆှဲတော့တာပဲ။ ဘယျပွော ကောငျးမလဲ။ အကွောကျအကနျ ဝိုငျးဆှဲတဲ့ ကောငျကဆှဲ။ လိုကျရိုကျပုတျတဲ့ ကောငျက ရိုကျပုတျနဲ့ နောကျဆုံးမှာ မြောကျတစျကောငျမှ လှခေါးမတကျရဲတော့ဘူး။သိပျမကွာခငျမှာ မြောကျ တစျကောငျကို ဖယျထုတျလိုကျတယျ။ ပွီးတော့ သုတသေီတှဟော မြောကျ အသစျတစျကောငျ ပွနျထညျ့ ပေးလိုကျတယျ။မြောကျသစျက အခနျးထဲ ရောကျရောကျခငြျး ငှကျပြောသီးကို တှေ့ရော။ တှေ့တော့ ကိုရှှခြေောက ပှတာပဲဆိုပွီး ငှကျပြောသီးကို တကျအဆှဲ ဟိုလေးကောငျက စောစောကလိုပဲ ဖုနျးဒိုငျး ဖုနျးဒိုငျးနဲ့ နှိပျကှပျတော့တာပေါ့။မြောကျသစျက ခဏ ငွိမျသှားပွီး မေ့လောကျရှိတော့ တစျခါ တကျဆှဲမယျ လုပျပွနျရော။ ဒီအခါမှာ ဟိုလေးကောငျက ထပျ ဆှမျးကွီးလောငျး ပွနျတယျ။ ဒီလို နှစျခါသုံးခါလောကျ ထထဖောကျပွီးလို့ တောျတောျ အီစိမျ့သှားတော့မှ မြောကျသစျ မှတျသှားတယျ။ လှခေါးနားတောငျ မကပျရဲတော့ဘူး။ တအောငျ့နတေော့ နောကျထပျ မြောကျတစျကောငျနဲ့ မြောကျဟောငျး တစျကောငျနဲ့ ထပျလဲ ပွနျတယျ။ ဒီကောငျလဲ အထဲရောကျတော့ ငှကျပြောသီးကို ဝမျးသာအားရ တကျဆှဲတာပေါ့။ အဲဒီခြိနျမှာ ဟို မြောကျ အဟောငျး သုံးကောငျ အပါအဝငျ ပထမဆုံးလဲတဲ့ မြောကျကပါ ဝိုငျးသမလှှတျတာ ဒီကောငျလဲ ထပျပွီးတော့ အပိုးကြိုးသှားတယျ။ဒီလိုနဲ့ တတိယမြောကျ စတုတ်ထမြောကျနဲ့ လဲလာလိုကျတာ နောကျဆုံး အခနျးထဲမှာ မြောကျသစျ ၅ ကောငျ ကနြျခဲ့တယျ။ ဒီ မြောကျသစျ ၅ ကောငျဟာ ဘာကွောငျ့ လှခေါး မတကျရမှနျး နားမလညျကွဘူး။ သို့ သောျ နောကျထပျ ဝငျလာတဲ့ ဘယျသူ့ကိုမှလညျး ဒီအပေါျ မတကျလာအောငျ ဝိုငျးရိုကျ ဖိနှိပျသှားတော့သတဲ့။ လုပျငနျးခှငျ – ဒီကနေ့ခတျေ လုပျငနျးခှငျထဲမှာ တစျခုခုဆိုရငျ အထကျအရာရှိက လကျအောကျငယျသားတှကေို ပညာသငျပေး တဲ့အခါ ဒါကိုလုပျရငျ ဒါဖွစျမယျ။ ဒီတော့ ဒီလမျးအတိုငျး မငျးတို့သှား။ ကနြျတာ မငျးတို့ ဘာမှမထိနဲ့ဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့ သငျပေးတာ မြားကွတယျ။
ဘာ့ကွောငျ့လဲ ဆိုတာကို ပွနျရှငျးပွလေ့ မရှိတဲ့အပွငျ ပွနျမေးတဲ့ ဝနျထမျးကိုပါ အခြို့ အရာရှိတှကေ အငွှိုးထားလာနိုငျတဲ့ အတှကျကွောငျ့ ဝနျထမျးတှေ ဘကျကလဲ ခိုငျးတဲ့အတိုငျး လုပျမယျ။ အခြိနျတနျလို့ လခ ရနရေငျ ပွီးရောဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့ ပညာကို လကျဆငျ့ကမျး လာကွတယျ။ ဒီအောကျက ဝနျထမျးတှဟော တဖွညျးဖွညျးနဲ့ ရာထူးတကျလာတဲ့အခါ ဘာတှေ ဖွစျကုနျသလဲ။စမျးသပျခကြျထဲက မြောကျတှလေို ဖွစျကုနျတော့တာပဲ။ သူတို့ကိုယျတိုငျကလညျး အာဏာနဲ့သာ အရာရာကို ရှေ့ဆကျတော့တယျ။ ပွီးတော့ ဒီလမျးအတိုငျး သှားမှသာ မှနျတယျဆိုတဲ့ အမွငျတှေ ဖွစျလာတယျ။ လမျးကွောငျးကနေ ဖောကျထှကျခငြျတဲ့ ဝနျထမျးတှဆေိုရငျ နရော မပေးတော့ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ စညျးတှေ ဆကျခါဆကျခါ ခွားလာတဲ့အခါမှာ ကုမ်ပဏီကွီးတှရေဲ့ ပှငျ့လငျးမွငျသာမှုဟာ ပြောကျဆုံး လာကွတယျ။ ဘယျက တှနျးနမှေနျးမသိတဲ့ တှနျး အား ကွီး နဲ့ သူတို့ဟာ ရှေ့ဆကျနတေဲ့ ပုံစံ ဖွစျလာတယျ။ ဘယျလို ဖောကျထှကျနိုငျမလဲ – ဝနျထမျးတှေ အနနေဲ့ သိခငြျတဲ့ ကိစ်စကွီးကို မေးခငြျတဲ့စိတျ စူးစမျးခငြျတဲ့ စိတျကလေးတော့ ဦးစှာရှိဖို့ လိုအပျပါတယျ။ အကွောငျးက ဘာလဲ။ ဘာ့ကွောငျ့ ဒါတှေ ဒါတှဟော လိုအပျတာလဲ။ ကြှနျ တောျတို့ သိခငြျပါ တယျ။ ဆိုတဲ့စကားပွောရဲဖို့ လိုအပျပါတယျ။ မြောကျငါးကောငျပုံပွငျ ပွောပွပါ – အခါသငျ့ရငျ သငျ့သလို မြောကျ ငါးကောငျပုံပွငျလေးကို အပေါငျးအသငျးတှေ ကွားမှာ လကျဆငျ့ကမျး ပေးကွပါ။ ဒီ ပုံပွငျနဲ့ လုပျငနျးခှငျ ဆကျစပျပုံကို ပွောဆိုရှငျးလငျး ပွပါ။ တကယျတော့ လုပျငနျးခှငျမှာ ရလဒျကောငျးတှေ ဖွစျတညျလာဖို့ဆိုရငျ ပှငျ့လငျးမွငျသာသော ပတျဝနျးကငြျ တစျခု ဖွစျနသေငျ့ပါတယျ။ ပှငျ့လငျးမွငျသာမှု မရှိတဲ့အခါ လြှောကျနရေတဲ့ ဘောငျ ကဉြျးသလို လုပျကိုငျရတာ ခကျခဲလေ့ ရှိတတျကွပါတယျ။ လှှတျပေးပါ – အရာရှိတှေ အနနေဲ့လညျး လကျအောကျငယျသားတှကေို ယုံကွညျပေးဖို့ လိုအပျပါတယျ။ မြားသော အားဖွငျ့ ဒီအတိုငျးပဲသှားကွလို့ ခိုငျးတဲ့စနစျဟာ သူတို့ မစှမျးဆောငျနိုငျလို့ ဆိုတဲ့ အမွငျကို ဆုပျကိုငျထားလေ့ ရှိတတျကွပါတယျ။ ဒါကို တစျခကြျ စဉျးစားကွပါ။ သူတို့ အ နနေဲ့ တ ကယျပဲ မစဉျးစားနိုငျ တော့ဘူးလား။ ကိုယျ့တုနျးကရော ဘယျလို ကိုငျတှယျ ခဲ့သလဲ စသဖွငျ့ မြှတှေးပေးပါ။ လှှတျပေးသငျ့တာကို လှှတျပေးကွညျ့ပါ။ဒီလိုမြိုး ပွုပွငျပွောငျးလဲ ယူနိုငျခဲ့ရငျတော့ အဆငျပွေ ခြောမှေ့လာတဲ့ လုပျငနျးခှငျတစျခု ခငျဗြားတို့ ပတျဝနျးကငြျမှာ တညျ ဆောကျနိုငျမှာပဲ ဖွစျပါတယျ။
Credit: kyawnge
[zawgyi]
တစ်ခါက ဓာတ်ခွဲခန်းထဲမှာ မျောက် ၅ ကောင်ထည့်ပြီး သုတေသီတွေဟာ စမ်းသပ်ချက် တစ်ခု လုပ်တယ်။ ဓာတ်ခွဲခန်း အလယ်မှာ လှေခါးတစ်ခု ထောင်ထားတယ်။ လှေခါးအပေါ်မှာ ငှက်ပျောသီး တစ်ဖီး ရှိတယ်။ ငှက်ပျောသီးကို တွေ့တဲ့ မျောက်တစ်ကောင်က ငှက်ပျောသီး ယူဖို့ လှေခါးပေါ်တက်လိုက်တဲ့အခါ ကျန် လေးကောင်ကို သုတေသီတွေက ရေအေးနဲ့ လှမ်းပက်တယ်။သိပ်မကြာခင်မှာ မျောက်တွေ ဘာဖြစ်လာသလဲဆိုတော့ သူတို့ထဲက တစ်ကောင်ကောင် လှေခါး တက်ဖို့လုပ်ပြီ ဆိုတာနဲ့ တက်တဲ့ကောင်ကို မဟားဒယား ဝိုင်းဆွဲတော့တာပဲ။ ဘယ်ပြော ကောင်းမလဲ။ အကြောက်အကန် ဝိုင်းဆွဲတဲ့ ကောင်ကဆွဲ။ လိုက်ရိုက်ပုတ်တဲ့ ကောင်က ရိုက်ပုတ်နဲ့ နောက်ဆုံးမှာ မျောက်တစ်ကောင်မှ လှေခါးမတက်ရဲတော့ဘူး။သိပ်မကြာခင်မှာ မျောက် တစ်ကောင်ကို ဖယ်ထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သုတေသီတွေဟာ မျောက် အသစ်တစ်ကောင် ပြန်ထည့် ပေးလိုက်တယ်။မျောက်သစ်က အခန်းထဲ ရောက်ရောက်ချင်း ငှက်ပျောသီးကို တွေ့ရော။ တွေ့တော့ ကိုရွှေချောက ပွတာပဲဆိုပြီး ငှက်ပျောသီးကို တက်အဆွဲ ဟိုလေးကောင်က စောစောကလိုပဲ ဖုန်းဒိုင်း ဖုန်းဒိုင်းနဲ့ နှိပ်ကွပ်တော့တာပေါ့။မျောက်သစ်က ခဏ ငြိမ်သွားပြီး မေ့လောက်ရှိတော့ တစ်ခါ တက်ဆွဲမယ် လုပ်ပြန်ရော။ ဒီအခါမှာ ဟိုလေးကောင်က ထပ် ဆွမ်းကြီးလောင်း ပြန်တယ်။ ဒီလို နှစ်ခါသုံးခါလောက် ထထဖောက်ပြီးလို့ တော်တော် အီစိမ့်သွားတော့မှ မျောက်သစ် မှတ်သွားတယ်။ လှေခါးနားတောင် မကပ်ရဲတော့ဘူး။ တအောင့်နေတော့ နောက်ထပ် မျောက်တစ်ကောင်နဲ့ မျောက်ဟောင်း တစ်ကောင်နဲ့ ထပ်လဲ ပြန်တယ်။ ဒီကောင်လဲ အထဲရောက်တော့ ငှက်ပျောသီးကို ဝမ်းသာအားရ တက်ဆွဲတာပေါ့။ အဲဒီချိန်မှာ ဟို မျောက် အဟောင်း သုံးကောင် အပါအဝင် ပထမဆုံးလဲတဲ့ မျောက်ကပါ ဝိုင်းသမလွှတ်တာ ဒီကောင်လဲ ထပ်ပြီးတော့ အပိုးကျိုးသွားတယ်။ဒီလိုနဲ့ တတိယမျောက် စတုတ္ထမျောက်နဲ့ လဲလာလိုက်တာ နောက်ဆုံး အခန်းထဲမှာ မျောက်သစ် ၅ ကောင် ကျန်ခဲ့တယ်။ ဒီ မျောက်သစ် ၅ ကောင်ဟာ ဘာကြောင့် လှေခါး မတက်ရမှန်း နားမလည်ကြဘူး။ သို့ သော် နောက်ထပ် ဝင်လာတဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း ဒီအပေါ် မတက်လာအောင် ဝိုင်းရိုက် ဖိနှိပ်သွားတော့သတဲ့။ လုပ်ငန်းခွင် – ဒီကနေ့ခေတ် လုပ်ငန်းခွင်ထဲမှာ တစ်ခုခုဆိုရင် အထက်အရာရှိက လက်အောက်ငယ်သားတွေကို ပညာသင်ပေး တဲ့အခါ ဒါကိုလုပ်ရင် ဒါဖြစ်မယ်။ ဒီတော့ ဒီလမ်းအတိုင်း မင်းတို့သွား။ ကျန်တာ မင်းတို့ ဘာမှမထိနဲ့ဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့ သင်ပေးတာ များကြတယ်။ဘာ့ကြောင့်လဲ ဆိုတာကို ပြန်ရှင်းပြလေ့ မရှိတဲ့အပြင် ပြန်မေးတဲ့ ဝန်ထမ်းကိုပါ အချို့ အရာရှိတွေက အငြှိုးထားလာနိုင်တဲ့ အတွက်ကြောင့် ဝန်ထမ်းတွေ ဘက်ကလဲ ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်မယ်။ အချိန်တန်လို့ လခ ရနေရင် ပြီးရောဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့ ပညာကို လက်ဆင့်ကမ်း လာကြတယ်။ ဒီအောက်က ဝန်ထမ်းတွေဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရာထူးတက်လာတဲ့အခါ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်သလဲ။စမ်းသပ်ချက်ထဲက မျောက်တွေလို ဖြစ်ကုန်တော့တာပဲ။ သူတို့ကိုယ်တိုင်ကလည်း အာဏာနဲ့သာ အရာရာကို ရှေ့ဆက်တော့တယ်။ ပြီးတော့ ဒီလမ်းအတိုင်း သွားမှသာ မှန်တယ်ဆိုတဲ့ အမြင်တွေ ဖြစ်လာတယ်။ လမ်းကြောင်းကနေ ဖောက်ထွက်ချင်တဲ့ ဝန်ထမ်းတွေဆိုရင် နေရာ မပေးတော့ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ စည်းတွေ ဆက်ခါဆက်ခါ ခြားလာတဲ့အခါမှာ ကုမ္ပဏီကြီးတွေရဲ့ ပွင့်လင်းမြင်သာမှုဟာ ပျောက်ဆုံး လာကြတယ်။ ဘယ်က တွန်းနေမှန်းမသိတဲ့ တွန်း အား ကြီး နဲ့ သူတို့ဟာ ရှေ့ဆက်နေတဲ့ ပုံစံ ဖြစ်လာတယ်။ ဘယ်လို ဖောက်ထွက်နိုင်မလဲ – ဝန်ထမ်းတွေ အနေနဲ့ သိချင်တဲ့ ကိစ္စကြီးကို မေးချင်တဲ့စိတ် စူးစမ်းချင်တဲ့ စိတ်ကလေးတော့ ဦးစွာရှိဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ အကြောင်းက ဘာလဲ။ ဘာ့ကြောင့် ဒါတွေ ဒါတွေဟာ လိုအပ်တာလဲ။ ကျွန် တော်တို့ သိချင်ပါ တယ်။ ဆိုတဲ့စကားပြောရဲဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ မျောက်ငါးကောင်ပုံပြင် ပြောပြပါ – အခါသင့်ရင် သင့်သလို မျောက် ငါးကောင်ပုံပြင်လေးကို အပေါင်းအသင်းတွေ ကြားမှာ လက်ဆင့်ကမ်း ပေးကြပါ။ ဒီ ပုံပြင်နဲ့ လုပ်ငန်းခွင် ဆက်စပ်ပုံကို ပြောဆိုရှင်းလင်း ပြပါ။ တကယ်တော့ လုပ်ငန်းခွင်မှာ ရလဒ်ကောင်းတွေ ဖြစ်တည်လာဖို့ဆိုရင် ပွင့်လင်းမြင်သာသော ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခု ဖြစ်နေသင့်ပါတယ်။ ပွင့်လင်းမြင်သာမှု မရှိတဲ့အခါ လျှောက်နေရတဲ့ ဘောင် ကျဉ်းသလို လုပ်ကိုင်ရတာ ခက်ခဲလေ့ ရှိတတ်ကြပါတယ်။ လွှတ်ပေးပါ – အရာရှိတွေ အနေနဲ့လည်း လက်အောက်ငယ်သားတွေကို ယုံကြည်ပေးဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ များသော အားဖြင့် ဒီအတိုင်းပဲသွားကြလို့ ခိုင်းတဲ့စနစ်ဟာ သူတို့ မစွမ်းဆောင်နိုင်လို့ ဆိုတဲ့ အမြင်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားလေ့ ရှိတတ်ကြပါတယ်။ ဒါကို တစ်ချက် စဉ်းစားကြပါ။ သူတို့ အ နေနဲ့ တ ကယ်ပဲ မစဉ်းစားနိုင် တော့ဘူးလား။ ကိုယ့်တုန်းကရော ဘယ်လို ကိုင်တွယ် ခဲ့သလဲ စသဖြင့် မျှတွေးပေးပါ။ လွှတ်ပေးသင့်တာကို လွှတ်ပေးကြည့်ပါ။ဒီလိုမျိုး ပြုပြင်ပြောင်းလဲ ယူနိုင်ခဲ့ရင်တော့ အဆင်ပြေ ချောမွေ့လာတဲ့ လုပ်ငန်းခွင်တစ်ခု ခင်ဗျားတို့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ တည် ဆောက်နိုင်မှာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
