TheGeekText.com Copyright©2021 ကူးယူဖော်ပြခွင့်လုံးဝခွင့်မပြုပါ။
■ဘဝမှာတစ်ခါမှရေမချိုးခဲ့ဖူးဘူးဆိုသည့် ပထမမြောက် ဂျိမ်စ်း ( james the first)
၁၆ရာစုမှာ တော့ ရေချိုးတာကို သိပ်အရေးကြီးတယ် လို့ မယူဆကြတော့ပါဘူး။ တော်ဝင်မိသားစုအတွက် တောင် မှ ပေါ့။ အဲလိဇဘက် ဘုရင်မကြီး ၁ ( queen elizabeth the first)တောင်မှတလမှာ တစ် ကြိိိိ မ် သာ ရေချိူး ခဲ့ ပါတယ်။ သူမရဲ့ အရိုက်အရာဆက်ခံသူ ပထမမြောက် ဂျိမ်စ်း ( james the first) ဟာလဲ သူ့ရဲ့ ဘဝမှာ တစ်ခါမျှရေမချိုးခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ရာစုနှစ် အဆုံးမှာတော့ ရေဆွဲချရတဲ့ ရေအိမ်တွေကို တည်ထွင်ခဲ့ ပါတယ်။
သူတို့အတွက်တော့ အဲ့တာနဲ့ အသား ကျဖို့ နှစ် ပေါင်း ၂၅၀ကျော် ကြာမြင့် ခဲ့ ပါတယ်။ ၁၇ရာစုနှစ် ပြင်သစ်လူမျိုး တွေကတော့ ရေမချိုး ရမဲ့ နည်းကို တွေ့ရှိ ခဲ့ ကြပါတယ်။ ဘာလဲ ဆိုတော့ သူတို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို အမြဲ လမ်း ဆန်း နေ စေ ဖို့အကျီ မကြာခန လဲ ပေး ခြင်း ဘဲ ဖြစ် ပါတယ်။ သူတို့ဟာ လီနင်ချည်ထည်တွေက ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှိတဲ့ အဆိပ် အတောက်တွေ ကို လဲ စုပ်ယူတယ်လို့ ယုံ ကြည် ကြပါတယ်။၁၈၀၀ပြည့် နှစ် များ မှာတော့ ကမ္ဘာဟာ ခေါင်းလျှော်ရည်ကို တီထွင်နိုင် ခဲ့ ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အိန္ဒိယ လူမျိုးတွကတော့ခေါင်းလျှော်ရည်ကို ရှေးကတည်းက တီထွင်အသုံးပြု ပြီး ဖြစ်နေပါပြီ။
သူတို့တွေဟာ ဘယ်ရီသီး ဆပ်ပြာ ၊ဖီးဖြူသီးဆပ်ပြာ၊ခေါင်ရန်း၊ အပါအဝင် တခြားသော ဆေးဘက်ဝင် အရွက်များကို ရောပြီး နှပ်ထားတဲ့ အရည်ကို အသုံးပြု ပြီး ဦးရေပြားကို နှိပ်နယ် ဆေးကြော ကြပါတယ်။ သူတို့က ဒီလိုလုပ်တာကို လဲ ခေါင်း လျှော်ခြင်းလို့ သတ်မှတ် ထား ကြပါတယ်။ ၁၉ရာစု အစပိုင်းမှာတော့ ဒီအလေ့ အကျင့် ဟာ တစ် ကမ္ဘာလုံးကို ပျံံ့နှံ့သွားခဲ့ ပါတယ်။
ဗစ်တိုးရီးယား ခေတ်မှာ ရေချိုးရတာကတော့ လုံးဝ နှစ်လို ဖွယ် ဖြစ် မှာ တော့ မဟုတ် ပါဘူး။
အထူးသဖြင့် ဆောင်းရာသီမှာ ဆိုရင်တော့ အေးခဲ နေမှာပါ။ သင့်အနေ နဲ့ ရေနွေး စိမ်ထားတဲ့ အဝတ်စလေး တစ်စနဲ့ ခြေထောက် မျက်နှာနဲ့ အခြား ခန္ဓာကိုယ် အစိတ် အပိုင်း တွေကို တစ်နေ့ တစ် ကြိမ် ပွတ် တိုက် ပေး ရုံ နဲ့ တင် ကို လုံလောက်ပါပြီ။ အဝတ်လျှော်ခြင်းက ဝီတိုရိယ ခေတ်မှာတော့ ပိုပြီး တောင် ပျင်း စရာကောင်း တဲ့ အလုပ်တစ်ခု ဖြစ် ပါသေးတယ်။ သူတို့ဟာ စွန်းနေတဲ့ အဝတ် တွေ ကို နွား နို့ထဲမှာ နာရီဝက်ကြာအောင် စိမ် ထားကာ အစွန်းပေါ်မူတည်ပြီး ထောပတ်နဲ့ ပွတ်တန် ပွတ် ရပါတယ်။
ပြီးရင်တော့ သူတို့ဟာ အမိုနီယမ်နဲ့ ဆိုဒါရောထားတဲ့ အရည်ထဲမှာ အားလုံးကို တစ်ညလုံး ထည့် စိမ် ပါတော့တယ်။ သူတို့ဟာ အဝတ်လျှော်ပြီး နောက်တစ်နေ့မှာ ပုံမှန်ထက် နှစ်နာရီစောပြီး နံ နက် လေး နာရီခန့် ထ ကြပါတယ်။ ပြီးရင်တော့ ဆပ်ပြာဖျော်ထားတဲ့ ရေနွေးကန် ကြီးကြီး တစ်ခု ကို ယူ ပြီး ခုခေတ် အဝတ်လျှော် စက် တွေ မှာ ပါဝင်သလိုမျိုး လက်နဲ့ လှည့် လှည့် ပေးရတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုလဲ ပါဝင်ပါတယ်။
Ref:youtube
Trans:thegeektext
zawgyi
TheGeekText.com Copyright©2021 ကူးယူေဖာ္ျပခြင့္လုံးဝခြင့္မျပဳပါ။
■ဘဝမွာတစ္ခါမွေရမခ်ိဳးခဲ့ဖူးဘူးဆိုသည့္ ပထမေျမာက္ ဂ်ိမ္စ္း ( james the first)
၁၆ရာစုမွာ ေတာ့ ေရခ်ိဳးတာကို သိပ္အေရးႀကီးတယ္ လို႔ မယူဆၾကေတာ့ပါဘူး။ ေတာ္ဝင္မိသားစုအတြက္ ေတာင္ မွ ေပါ့။ အဲလိဇဘက္ ဘုရင္မႀကီး ၁ ( queen elizabeth the first)ေတာင္မွတလမွာ တစ္ ႀကိိိိ မ္ သာ ေရခ်ိဴး ခဲ့ ပါတယ္။ သူမရဲ့ အရိုက္အရာဆက္ခံသူ ပထမေျမာက္ ဂ်ိမ္စ္း ( james the first) ဟာလဲ သူ႔ရဲ့ ဘဝမွာ တစ္ခါမၽွေရမခ်ိဳးခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ရာစုႏွစ္ အဆုံးမွာေတာ့ ေရဆြဲခ်ရတဲ့ ေရအိမ္ေတြကို တည္ထြင္ခဲ့ ပါတယ္။
သူတို႔အတြက္ေတာ့ အဲ့တာနဲ႔ အသား က်ဖို႔ ႏွစ္ ေပါင္း ၂၅၀ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ ခဲ့ ပါတယ္။ ၁၇ရာစုႏွစ္ ျပင္သစ္လူမ်ိဳး ေတြကေတာ့ ေရမခ်ိဳး ရမဲ့ နည္းကို ေတြ႕ရွိ ခဲ့ ၾကပါတယ္။ ဘာလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ ခႏၶာကိုယ္ကို အျမဲ လမ္း ဆန္း ေန ေစ ဖို႔အက်ီ မၾကာခန လဲ ေပး ျခင္း ဘဲ ျဖစ္ ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ လီနင္ခ်ည္ထည္ေတြက ခႏၶာကိုယ္မွာ ရွိတဲ့ အဆိပ္ အေတာက္ေတြ ကို လဲ စုပ္ယူတယ္လို႔ ယုံ ၾကည္ ၾကပါတယ္။၁၈၀၀ျပည့္ ႏွစ္ မ်ား မွာေတာ့ ကမၻာဟာ ေခါင္းေလၽွာ္ရည္ကို တီထြင္နိုင္ ခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိႏၵိယ လူမ်ိဳးတြကေတာ့ေခါင္းေလၽွာ္ရည္ကို ေရွးကတည္းက တီထြင္အသုံးျပဳ ၿပီး ျဖစ္ေနပါၿပီ။
သူတို႔ေတြဟာ ဘယ္ရီသီး ဆပ္ျပာ ၊ဖီးျဖဴသီးဆပ္ျပာ၊ေခါင္ရန္း၊ အပါအဝင္ တျခားေသာ ေဆးဘက္ဝင္ အရြက္မ်ားကို ေရာၿပီး ႏွပ္ထားတဲ့ အရည္ကို အသုံးျပဳ ၿပီး ဦးေရျပားကို ႏွိပ္နယ္ ေဆးေၾကာ ၾကပါတယ္။ သူတို႔က ဒီလိုလုပ္တာကို လဲ ေခါင္း ေလၽွာ္ျခင္းလို႔ သတ္မွတ္ ထား ၾကပါတယ္။ ၁၉ရာစု အစပိုင္းမွာေတာ့ ဒီအေလ့ အက်င့္ ဟာ တစ္ ကမၻာလုံးကို ပ်ံံ့ႏွံ့သြားခဲ့ ပါတယ္။
ဗစ္တိုးရီးယား ေခတ္မွာ ေရခ်ိဳးရတာကေတာ့ လုံးဝ ႏွစ္လို ဖြယ္ ျဖစ္ မွာ ေတာ့ မဟုတ္ ပါဘူး။
အထူးသျဖင့္ ေဆာင္းရာသီမွာ ဆိုရင္ေတာ့ ေအးခဲ ေနမွာပါ။ သင့္အေန နဲ႔ ေရေႏြး စိမ္ထားတဲ့ အဝတ္စေလး တစ္စနဲ႔ ေျခေထာက္ မ်က္ႏွာနဲ႔ အျခား ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္ အပိုင္း ေတြကို တစ္ေန႔ တစ္ ႀကိမ္ ပြတ္ တိုက္ ေပး ႐ုံ နဲ႔ တင္ ကို လုံေလာက္ပါၿပီ။ အဝတ္ေလၽွာ္ျခင္းက ဝီတိုရိယ ေခတ္မွာေတာ့ ပိုၿပီး ေတာင္ ပ်င္း စရာေကာင္း တဲ့ အလုပ္တစ္ခု ျဖစ္ ပါေသးတယ္။ သူတို႔ဟာ စြန္းေနတဲ့ အဝတ္ ေတြ ကို ႏြား နို႔ထဲမွာ နာရီဝက္ၾကာေအာင္ စိမ္ ထားကာ အစြန္းေပၚမူတည္ၿပီး ေထာပတ္နဲ႔ ပြတ္တန္ ပြတ္ ရပါတယ္။
ၿပီးရင္ေတာ့ သူတို႔ဟာ အမိုနီယမ္နဲ႔ ဆိုဒါေရာထားတဲ့ အရည္ထဲမွာ အားလုံးကို တစ္ညလုံး ထည့္ စိမ္ ပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ဟာ အဝတ္ေလၽွာ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ပုံမွန္ထက္ ႏွစ္နာရီေစာၿပီး နံ နက္ ေလး နာရီခန္႔ ထ ၾကပါတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ ဆပ္ျပာေဖ်ာ္ထားတဲ့ ေရေႏြးကန္ ႀကီးႀကီး တစ္ခု ကို ယူ ၿပီး ခုေခတ္ အဝတ္ေလၽွာ္ စက္ ေတြ မွာ ပါဝင္သလိုမ်ိဳး လက္နဲ႔ လွည့္ လွည့္ ေပးရတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုလဲ ပါဝင္ပါတယ္။
Ref:youtube
Trans:thegeektext
